Ժամանակակից հայ քանդակագործության հարուստ ասպարեզում Ալեքսեյ Պապովյանն ունի իր ուրույն տեղը։ Քանդակի լեզվի երկիմաստության, փոխաբերական, այլաբանական և գրոտեսկային հնարքների շնորհիվ՝ նա կարողանում է վերամարմնավորել մարդու և կենդանական աշխարհի խորը էությունը, բացահայտել բարու և չարի հակասությունները և գտնել դրանց պլաստիկ զուգահեռներն ու խորհրդանիշները։ Սա պատմողական կամ նկարագրական լեզու չէ, այլ լեզու, որ գեղարվեստական միջոցների խտացված զանգված է, որը հիմնված է մարդու և կենդանիների իրական, պատկերների վրա:
Քանդակագործի գեղարվեստական հետաքրքրությունների շրջանակը շատ ընդարձակ է: Հումոր և գրոտեսկ, բարու և չարի մշտական բախումներ, կյանքի անհեթեթություն ու գոյության իմաստ, ահա այն հարցերը, որոնք հուզում էին նրան իր ողջ ստեղծագործական կյանքի ընթացքում։
Ցուցահանդեսը կգործի 07.03-26.03 ներառյալ։